วันจันทร์ที่ 1 พฤศจิกายน พ.ศ. 2553

ความสะดวกรวดเร็วที่เพิ่มขึ้น

วันที่สามแห่งการเปลี่ยนวิถีการเดินทางมาทำงาน ฉันพบว่าหวุดหวิดที่จะได้ขึ้นรถของคณะที่มารอรับบุคลากรที่สถานีบทีเอส ใคร่ครวญดูพบว่าจุดที่ทำให้เราเสี่ยงต่อการพลาดรถเที่ยวสุดท้ายมีสองสามจุด คือการออกจากบ้านสายทำให้ไม่ทันรถแอร์พอร์ตขบวนที่ถึงบ้านทับช้างเวลา7.25 น. จุดที่สองคือเมื่อถึงสถานีพญาไทแล้วต้องเดินเท้าไปขึ้นรถบีทีเอส หากเดินทอดน่อง หรือบังเอิญประตูรถเปิดช้าก็จะยิ่งเพิ่มความเสี่ยง จุดที่สามคือการรอคิวซื้อตั๋วขึ้นรถบีทีเอส ฉันประมวลแล้วจุดแรกขึ้นกับลูกชายซึ่งร่วมเดินทางออกจากบ้าน ฉันจะขอร้องให้เขาทำตัวให้ออกจากบ้านได้เร็วขึ้น จุดที่สองเรื่องประตูรถไฟเปิดช้าอันนี้ยากที่จะควบคุม แต่จุดที่สามเป็นจุดที่แก้ไขได้ทันทีและเร็วที่สุดคือการไม่ต้องรอคิวซื้อตั๋ว ทได้โดยการซื้อบัตรสมาร์ทคาร์ด ซึ่งสามารถเดินผ่านทางเข้าได้ทันทีเพียงนำบัตรแตะตรงปุ่มรับสัญญาณประตูก็จะเปิดให้เราเดินเข้าได้อย่างถูกต้องตามกฎหมาย เรื่องบัตรผ่านทางนี้ได้ศึกษาหาข้อมูลแล้วพบว่ามี 2 ประเภท คือประเภทนับเที่ยว กับประเภทนับระยะทาง ให้บอกเจ้าหน้าที่ว่าต้องการประเภทใด ฉันนั่งรถแค่สถานีเดียวหากใช้แบบนับเที่ยวจะเสียประโยชน์เพราะตกสถานีละยี่สิบกว่าบาท จึงเลือกแบบนับระยะทาง บัตรที่ซื้อครั้งแรกจ่ายเงิน 160 บาทเป็นค่าประกันบัตร และเป็นค่าอะไรอีสักอย่าง เหลือใช้เงินได้   บาท แต่สามารถเติมเงินได้ครั้งต่อไปโดยไม่ต้องจ่ายเงินอย่างที่กล่าวมาแล้ว พบว่าสะดวกดีมากค่ะ

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น