ช่วงนี้มีอะไรใหม่ๆ เข้ามาในชีวิตมากมาย บทเรียนวิชานวัตกรรมเทคโนโลยีการศึกษาเป็นเรื่องหนึ่งที่เป็นเรื่องใหม่ของชีวิต หลายคนแปลกใจคนยุคฉันมาหมกมุ่นกับไอทีได้อย่างไร ตอบไม่ได้เหมือนกัน มันเป็นแรงบันดาลที่มาจากใจ อยากเรียนรู้ อยากทำ อยากปรับปรุง อยากรังสรรค์สิ่งใหม่ที่สนับสนุนการเรียนรู้ให้แก่ศิษย์ จึงเอาตัวเข้ามาศึกษาเพื่อจะนำไปใช้จริง ประจักษ์ชัดถึงทฤษฎีการเรียนรู้แบบผู้ใหญ่(adult learning)ที่กล่าวว่า adult จะเรียนรู้ในสิ่งที่มีความหมาย และจะนำไปใช้จริง adult เป็นผู้ที่เรียนแล้วต้องการพิสูจน์ว่าทำได้ จึงชอบเรียนแบบแก้ปัญหาอะไรทำนองนี้
ดังนั้นวิชานี้จึงดูดเวลาในชีวิตของฉันไปมากทีเดียว จมจ่อมกับจอคอมพิวเตอร์ถึงตีสองตีสามมาเป็นอาทิตย์แล้วมุ่งมั่นศึกษาจนลืมดูแลร่างกาย การที่เพื่อนทวงถามงานทำให้ฉันหวั่นไหวได้ทีเดียว นี่เป็นอีกสิ่งที่ต้องเรียนรู้ทั้งด้านในของตนเอง และด้านนอกคือวิธีการสื่อสาร บทเรียนนี้เป็นการศึกษาsocial network แต่ networkของฉันกับเพื่อนยังไปไม่ถึง ฉันพยายามจะเข้าไปทำหน้าที่ของตนเองให้สมบูรณ์ ให้มีคุณค่ากับกลุ่มแต่การส่งคำคม การส่งบทความ ยังมีปัญหาไม่ถึงผู้รับ รวมถึงการเข้าไปอ่านต้นฉบับบทความที่กำลังรวบรวม และการฟังเสียงตอบรับ ยังไม่มีเสียงตอบรับ มีแต่เสียงทวงงาน ไม่รู้ชัดว่าข้อจำกัดเกิดจากอะไร นั่นคือบทเรียนที่ทำให้ฉันคิดถึงลูกศิษย์ของฉัน ซึ่งหากจัดการเรียนการสอนแบบนี้ ต้องหาทางแก้ไข อย่างไรก็ตามฉันคิดว่าได้ทำเต็มความสามารถที่สุด แม้ยังมีฝันที่ยังไปไม่ถึง เช่นอยากทำบล็อกที่มีanimation แต่ยังไม่สามารถ อย่างไรก็ตามฉันก็ภูมิใจในบล็อกของตัวเองนะ ซึ่งความภูมิใจนี่แหละหล่อเลี้ยงให้ฉันมีความสม่ำเสมอในการเรียน
วันนี้ได้ปรับเปลี่ยนอีกเรื่องหนึ่งคือการเดินทางไปทำงาน จากการขับรถส่วนตัวปรับมาเป็นใช้รถสาธารณะ ฉันมีโอกาสได้ใช้แอร์พอร์ตลิงก์เดินทางจากบ้านผ่านสถานีหัวหมาก รามคำแหง มักกะสัน ราชปรารภ และถึงพญาไทซึ่งเป็นปลายทาง ค่าโดยสารเพียงสิบห้าบาทใช้เวลาเพียง15นาที จากนั้นต่อรถบีทีเอสอีก1 สถานี 15 บาท ลงที่อนุสาวรีย์ แล้วใช้รถบริการของคณะที่รอรับ รู้สึกชีวิตสบายขึ้น ไม่ต้องรถติดนานนัก ประหยัดพลังงาน มีเวลาอยู่บ้านมากขึ้น ดีจัง ถ้าเปลี่ยนวิธีเดินทางได้ชีวิตจะเปลี่ยนด้วย เพราะฉันป็นworkaholic people มาช้านาน ทำงานจนล่วงเวลา1-2 ทุ่มเสมอ คราวนี้เห็นทีจะได้กลับตัวเสียที เพราะรถบริการของคณะคันสุดท้ายออกเวลาหนึ่งทุ่ม
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น